Moze Naél verwoordt verwoordt de emotie tussen ergens werkelijk zijn en ergens willen wezen. Marcelle van Bemmel verwerkt oude emblematische symbolen in een tweeling-logo. Men zou ze kunnen verstaan als het verlangen om iets te bereiken (vleugels) dat wordt afgeremd door alledaagse beslommeringen (schildpad). Verbonden in tegenstrijdigheid.
Het werk van Marcelle van Bemmel omvat performances, installaties, beelden, projecten in het landschap en tekstwerken. Emblemen – bestaande of zelf ontworpen – spelen hierin vaak een rol. Iedereen weet dat die symbolen iets betekenen, maar niemand weet precies wat. Ze dagen de toeschouwer uit om er zelf een invulling aan te geven.
De Rotterdamse poëet Moze Naél vind je tussen de regels, voorbij genres. Tussen neus en lippen manoeuvreert hij behendig langs spoken word, poëzie en muziek. Zijn stem zacht en rauw. Woorden teder en meedogenloos. Klanken kalmerend en scherp. Moze Naél neemt je mee in een wereld waar je oog in oog komt te staan met al jouw tegenstrijdigheden.
Project RaamWerk II